Hareket alanı, sınırlar, sınırları aşmak, kendini dışarı koymak, bedenin dışına çıkmak ve kısıtlı hareket alanı dışında yeni bir alanın peşine düşmekle ilgili iki farklı hikâye.
Kocası ve oğluyla beraber bir evde yaşayan Olive’e kocası Henry, sevgililer günü hediyesi olarak bir kart verir, Olive okur ve çöpe atar.
“20’li yaşlarımda üniversite okurken, 30’lara geldiğimde evli, kendine ait bir ailesi ve çocukları olan, uzun süredir aynı işe devam eden biri olacağımı düşünürdüm. Şimdi 40’lı yaşlarımdayım ve bunların hiçbiri olmadı.”
-Çocuğun olunca nereye koyacaksın?
-???
Çamaşırlarını yıkamak zorunda olmadığınız bir adamın adını taşımak zorunda olmak size de tuhaf gelmiyor mu?
Yalnız yaşayan kadınlar “yersiz”dir.
İşler kötüye giderse yanlış anlaşılmışım deyip işin içinden çıkmak kolay.
Eyledim zarar, tez ettim firar!
Kadınların rolünün erkekleri eğitmek, ‘düzeltmek’ ve onlara bakmak olduğunu söyleyenlerden gına gelmedi mi?
Ninem ve çeşitli AKP vekillerini aynı yazıda anmak ben de istemezdim.