Daha dünyaya gelmemiş bir canlının pipisi veya kukusu nasıl bu kadar çıldırtabiliyor insanları?
Kürt kadınları dünyanın dört bir yanındaki kadınlar için, onlarla ortak bir cins mücadelesi yürütüyorlar.
Keiko, son kertede evlenip bir yuva kurarak ailesinin gözüne giremese de, sistemin kusursuz işleyen çarklarının birinin içinde, süpermarkette, güven buluyor, razı oluyor ve zamanımızın sık tekrarlanan ifadesiyle iyi hissediyor.
Görüntülerin eskiliği, bazı yerlerde gözü rahatsız eden “eski püskülüğü” beni rahatsız etmiyordu. Görüntü ve sesin birbirinin önünü kesmediği bir film yapmak istedik; birbirlerinin önüne geçmediği ama eşit derecede önemli oldukları bir film.
Çizgi dizinin çevreciliği, queer ve türlerarası bakım emeğini, gönüllü bir başarısızlığı ve varoluşun daha iyi bir yolunu arama inancını merkezine alır.
Biz bu filmi daha önce gördük, sadece bu kadar iyi çekilmemişti.
Bu keşif ile insanlık olarak bir başka tarihi olaya daha tanıklık ettik; kadınların başarılarının erkek egemenlikte yok edilmesi.
İnsan aklı ve tahakkümüne göre işleyen bütün kurumlarca katildir Janina. Canlıların yaşama hakkını savunan ekofeminist bir perspektife göreyse bir halk kahramanı.
İşte bütün gençliğim de aşkım da budur. İki selam almak, üç dayak yemek. Yine de yaşadım ben aşkı, yaşamayanlar düşünsün.
De Lempicka, 1919’da kaçtıkları devrim sonrasının St. Petersburg’unda, ailesinin mücevherlerini ve kocasının servetini yitirdikten sonra, öncelikle geçimini sağlamak için resim yapmaya başladı. “Mucizeler yok,” demişti. “Ne yapıyorsan yalnızca o var.”