İlerleme doğanın kanunudur, her şey daha iyi’ye doğru ‘yükselir’ ve bu yüzden çok sürmeden kendimizi uzayda bulacağız. Galaktik imparatorluklar kuracağız.
Denizli Anadolu Lisesi kültürü kime benziyor?
Hiç hesapta yokken bir araya gelen üç feminist kadın ve iddiasız süregiden bir feminist podcast hazırlama süreci…
“20’li yaşlarımda üniversite okurken, 30’lara geldiğimde evli, kendine ait bir ailesi ve çocukları olan, uzun süredir aynı işe devam eden biri olacağımı düşünürdüm. Şimdi 40’lı yaşlarımdayım ve bunların hiçbiri olmadı.”
Sayıları tedricen artan, mezkur Rabia Mescidi’nin de olduğu gibi “şamil camiler” egemen din sınıfını korkutuyor.
Çocukluğum tekstil endüstrisinin yükselişte olduğu zamanlara denk geldi. Tarlaları sulayan ırmakların tekstil boyasıyla rengarenk aktığını hatırlıyorum.
Fibromiyalji ve diğer görünmez, teşhis edilemez kronik hastalıkların feminist meseleler olduğunu kabul etmemiz, onları daha çok konuşmamız, mücadelemize dahil etmemiz ve asli birer tıbbi mesele haline gelmeleri için ısrar etmemiz gerekiyor.
Biraz müzik, biraz eleştirellik, biraz turistçilik.
Öfkeli olmak neşeli olmaya mani olmalı mı? Neşe tek başına hem direniş hem de zafer değil mi?