Akşam 22:00'de Cnbc-e'de Mean Girls var! İzler miyiz?

ECİNNİLİK

Akşam Mean Girls Var!

Senaryosunu 30 Rock‘ın yaratıcısı Tina Fey’in yazdığı 2004 yapımı Mean Girls, artık bayağı bayağı klasik sayılır. Renklerine menklerine, posterinin pazar günü Cine5’te yakalanan beşinci sınıf tv filmine benzemesine bakmayın. Kızlararası düşmanlığa bütün gençlik filmi klişelerini kullanarak bulut bulut ama inkar edilemeyecek yeni bir perspektif kazandıran bu filmin konusu şöyle: Afrika’da büyüyen Cady (Lindsay Lohan) ailesiyle tekrar Amerika’ya taşınıyor, üstelik hayatında ilk defa okula gidecek. Ayakkabıyla hava atmaktan ve öğle tatillerinden haberi dahi olmayan Cady, Amerikan lise ortamına meteor gibi düşüp okulun havalı kızları Plastikler’le arkadaş olunca hiç alışık olmadığı, başka türden bir vahşi hayatla başbaşa kalıyor.

 

Mean Girls zamanında Lindsay Lohan’i inanılmaz derecede meşhur etti ama bana kalırsa asıl alamet-i farikası her zaman Rachel McAdams. McAdams filmde Regina George adında, baştan ayağa kusmuk pembesi üniformalarıyla okulda hayranlık ve terör uyandıran, “Plastikler” adındaki havalı kızlar grubunun ana kraliçesini oynuyor. Bu tür filmlerdeki havalı kızların aksine Regina George acayip zeki, kurnaz, ve yüzeyselliğinin tamamen bir seçim olduğunun farkında. Şımarıklığı ve kolay gülüşünün Kleopatravari bir aşırılığı var, ceza keserken de gözü bir santim seğirmiyor: Birinci Elizabeth’in havlu eşortman ve saç balyajına düşkün olanı diyelim. Bomba bir karakter. İnsanın ergenliğe girdiğinde gücünü her yerde, her alanda cetvellemeye çalıştığı bir dönem var ya: Mean Girls tam da havalı olsun olmasın, o yaştaki kızların arasındaki dünyayı birbirine dar etme geleneğini inceliyor. Üstelik “Onlar da korkuyorlar, onların da duyguları var” gitar resitaline girme ihtiyacı duymadan hem derdini anlatıyor, hem gerçekten inanılmaz komik olmayı başarıyor. Pek az film başka kadınlar hakkında kötü şeyler düşünme alışkanlığını sorgularken insanı böyle gülmekten yerlere yapıştırıyor.

 

Mean Girls akşam 22:00’de, Cnbc-e’de. Kendisine bir şans verin. Yaşa Glen Coco!

 

 

 

YAZARIN DİĞER YAZILARI

SANAT

YBu Resim Gitmeli Mi?
Bu Resim Gitmeli Mi?

Sanatçı Hannah Black'in siyah bir çocuk cesedini tasvir eden sanat eserinin var oluşunu ve sergilenmesini eleştirdiği açık mektubundan hareketle: "onurlandırmak" ve "lafı ağzına tıkmak" arasındaki ince çizgi nerede durur?

KÜLTÜR

YMary Beard: Gücün İçinde, Üzerinde, Peşinde Kadınlar
Mary Beard: Gücün İçinde, Üzerinde, Peşinde Kadınlar

Cambridge Üniversitesi Klasikler Profesörü Mary Beard'ın konuşması: Kadınlar Antik Yunan'dan bugüne güçle nasıl ilişkilendi?

SANAT

YÖlüm Kadar Ciddi, Küfürlü bir Şaka: Renate Bertlmann
Ölüm Kadar Ciddi, Küfürlü bir Şaka: Renate Bertlmann

Renate Bertlmann, 1970’lerde bir çok çağdaşı gibi 1968’in devrimci atmosferi ve ikinci dalga feminizmin gücüyle kadın bedenini bir kutlama ve devrim aracı olarak yeniden kurgulayan eserler üretmiş.

SANAT

YGüncel Kızlar (1977)
Güncel Kızlar (1977)

Vintage sarısı, yalnızca çözülmüş meselelere, başarıyla alınmış haklara mı değer?

Bir de bunlar var

Yeni Yıl ve Gerçekleşmeme İhtimali Çok Yüksek Hayaller
Unutulmaya Yüz Tutan Lezzet: Apartman Toplantısı
Tek Dişi Kalmış Radikal Feminist

Pin It on Pinterest