Toprağına yıldızlar, ateş böcekleri, güneşler yağsın.

SANAT

Elveda Ursula Le Guin

Ursula Le Guin’in ardından kendimizi kara kara düşünürken bulmuşsak eğer, bu sadece çok iyi bir yazarı yitirdiğimiz için değil, aynı zamanda dünyaya dair duyduğumuz ve kaybetmemek için büyük çaba gösterdiğimiz umudu bize nasıl hep yeniden doğuracağımızı ve yücelteceğimizi ısrarla hatırlatmasındandır. Bizi içimizdeki ormanlara koşturan, kendimizin yerlisi olmaya davet eden, karanlığımızdan, kırılganlığımızdan ve kuytularımızdan en ışıltılı hayalleri ve onları yaşama gücünü devşirmemizi sağlayan bir ruhu kaybettiğimizdendir. Dünyadan göçtüğü bu gün de yine onun umutlu ve efsunlu sözlerine sarınacağız, ardında bıraktığı bu yerde birbirimizin nefesinde, okşamasında teselli bulacağız.

 

1983’te Mills Koleji mezuniyet töreninde verdiği konuşmasından bir alıntıyla elveda:

 

Umuyorum ki karanlık ülkenizde mahkum olarak, kadın olmaktan utanç duyarak, psikopat bir sosyal sisteme rıza vermiş tutsaklar olarak değil de, oranın yerlisi olarak yaşarsınız. Orayı eviniz beller, yerleşir ve kendinize ait bir odanın efendisi olursunuz. İşinizi, neyi iyi yapıyorsanız –sanat, bilim, teknoloji, yöneticilik, oda temizliği- onu yapar ve kadın olduğunuz için size 2. sınıf iş çıkardığınızı söyleyenlere cehenneme kadar yolları olduğunu söylersiniz; onlar cehenneme yollanırken eşit işinize eşit ücret almayı da ihmal etmeden! Umuyorum ki hükmetme veya hükmedilme ihtiyacı duymadan yaşarsınız. Ve ne kurban olarak, ne de başkaları üzerinde güç kullanarak. Başarısızlığa uğradığınızda, yenik düştüğünüzde, acı çekerken ve karanlıkta kaldığınızda umarım karanlığın sizin ülkeniz olduğunu, esas yerleşkeniz, hiçbir savaşın ve zaferin mekanı değil sadece geleceğin yeri olduğunu hatırlarsınız. Bizim köklerimiz karanlığın içindedir; yeryüzüdür bizim ülkemiz. Mukaddesi neden gökte aradık- etrafımıza veya aşağı bakmak yerine? Varolan umudumuz oradadır. Yörüngeli casus gözlerin ve silahların işgal ettiği göklerde değil, aşağıladığımız yeryüzündedir. Yukarıda değil, aşağıdadır. Gözlerimizi kör eden ışıkta değil, bizi besleyen karanlıkta, insanların insan ruhunu büyüttüğü yerdedir.

 

 

 

 

 

YAZARIN DİĞER YAZILARI

MEYDAN

YHer Gün Yeniden Kurduğumuz Bir Şehrin, Bir Dünyanın Yerlisi Olmak
Her Gün Yeniden Kurduğumuz Bir Şehrin, Bir Dünyanın Yerlisi Olmak

Bu 25 Kasım’da hatıramıza, buluşmalarımızın ve hür bir geleceğin hayaline sarılıyorum.

TARİH

YJames Baldwin’le Tanıştığım O Gün
James Baldwin’le Tanıştığım O Gün

Beni geri çektiği o yer ve zaman, makulen umabileceğim tek şeyin aldığım her davette ancak hizmet etmek için orada olabileceğimi söylüyordu.

MEYDAN

YEvet, Polisi Lağvedelim
Evet, Polisi Lağvedelim

Çünkü reformlar işe yaramayacak.

MEYDAN

YBiraz Sakinleşebilir Miyiz?
Biraz Sakinleşebilir Miyiz?

İnsanlar genelde beni felaket tellalı gibi görüyor, bana kızıyorlar. Felaket tellalı değilim ben. Eğer bakmazsan, değiştiremezsin. Gözünün içine bakacaksın.

Bir de bunlar var

David Foster Wallace (ve başka şeyler) – I
“Eşit Olmayanların Evliliği”
Gürcü Sinema Hanedanlığının Merkezindeki Feminist Yönetmen: Lana Gogoberidze

Pin It on Pinterest