Modanın devleri yine saçmaladı.

SANAT

Ne Büyüledin Be Chanel

Önemli bir haberle karşınızdayım.

 

 

Yaklaşık 2 ay gecikmiş olabilirim, sorun değil, meşgul bir insanım. Chanel bundan 2 sene önce değindiğimiz Brad Pitt’li reklamdan daha saçmasını çekemez diye düşünmüştüm ama çekmişler. Bu seferkinde Cizel oynuyor, izlediniz mi? Siz de meşgulsünüz biliyorum ama ne olur bir izleyin:

 

 

Reklam New York şehrinin gökdelenli görüntüsüyle açılıyor, şaşkınlık içindeyim, işte bunu beklemiyordum. Bir sonraki sahnede insan boyunda ışıklı Chanel logolarının serpiştirildiği ıslak bir sokakta ağır çekimde koşmakta olan bir kadın görüyoruz, herhalde Cizel. Hop bir bakmışız suyun altındayız, Cizel Chanel logolu bir sörfbord ile sörf ediyor. Derken bir bardayız, birisi şarkı söylüyor. Hop okyanus baloncukları. Bir selülitsizlik torpidosu gibi okyanus tabanından yüzeye doğru dönerek yükselen Cizel 0:36’da sudan çıkıyor ve 20 deniz mili ötedeki evin balkonunda duran adamla bakışıyorlar. Reklam ölçeğinde 45 dakika gibi gelen bir süre boyunca Cizel sörfüyle dalgaları aşarken aralarda evine doğru adı konulamayan bir bakışla bakıyor (Cizel iyi bir oyuncu değil). Evi modern mimarinin en güzel örneklerinden koyu gri bir beton kutusu, içerisi 1984 temalı bir otel gibi döşenmiş ve herkes beyaz giyinmek zorunda. Bu arada yastıklarda da Chanel logosu var, Cizel dev 5 şeklinde küpeler ve sırt kolyesi takıyor, kızı 3800 Dolar değerindeki bez Chanel çantasıyla okula gidiyor, vesaire. Reklamdaki logo görmemişliği aslında hedef kitlesiyle ilgili ipucu verecek gibi ama aşağıda göreceksiniz, yönetmenin (kendisi reklamda “evet Cizel, çok iyi, burdasın Cizel” diyen fotoğrafçıyı oynuyor) başka fikirleri var.

 

Suallerim:

 

– Gerçekten mi?

– Buna ne kadar para harcandı vicdansızlar?

– Ciddi misiniz?

 

Üçüncü sorumun cevabını bulmak üzere gittiğim Google beni Vogue tarafa yönlendirdi. Vogue şöyle diyor: “Chanel’in Baz Luhrmann tarafından çekilen son reklamında hikayenin odağı günümüzün gerçek kadınları.”

 

Hangimiz bu reklamda kendimizi bulmadık? Ben. Ben bulmadım. Bulmam da gerekmiyor zaten, bir süpermodelin ne kadar süper, model ve zengin olduğunu gösteren bir reklamda kendimi bulmam gerekmiyor. Chanel reklamına, Chanel defilesine, Vogue’a böyle bir beklentiyle gitmiyorum (hoş Vogue’a hiç gitmiyorum, internet diye bir şey var), giden de kendi bilir. Peki moda sektörü kadınlara neden ısrarla bu gülünç fikirleri satmaya çalışıyor? Moda dergilerinin gerçeklikten kopuk bir şekilde uzay boşluğunda asılı durduğuna dair yeni bir kanıt, ne kadar değişik diyeceksiniz ama Vogue (ve muadilleri) saçmalığın daniskası şeyleri müthiş ciddi bir surat ifadesiyle yayınlama ve dolayısıyla okuyucuyla dalga geçme konusunda sürekli kendini yeniliyor. O da okuyucunun sorunu dediğinizi duyar gibiyim. Haksız değilsiniz ama bu “her yerde kendimi bulmalıyım, bana kendimi anlat, anlatma ama anlatıyormuş gibi yap” talebi okuyucudan mı geliyor? Gelinen nokta kadınlara bir şey satılacağı zaman “kırılgan ama güçlü kadın” imgesi, akla gelen tek hikaye her şeyi dengeleyen kadın hikayesiyse hikayeniz çok sıkıcı.

 

Moulin Rouge ve The Great Gatsby filmlerinin yönetmeni de olan Luhrmann fikrinin yaklaşık 80-90 senelik değil çok taze olduğunu düşünüyor olmalı ki esin kaynağı hakkında şöyle diyor: “11 sene önce Chanel reklamında Nicole Kidman ile çalışmıştım, Chanel yeniden bana geldiğinde “O günün Chanel kadınıyla bugününki arasında ne fark var?” diye düşündüm. Bir anlamda Gisele senaryo haline geldi. Kendisini yeni başladığı gençlik günlerinden beri tanıyorum, hem hayatında hem işinde çok fazla gelişti. Film bunu yansıtıyor – bu kadının bir çocuğu, gerçek bir işi ve bir ilişkisi var.” Luhrmann çok haklı, bundan 11 sene öncesine kadar bir çocuğu, gerçek bir işi ve bir ilişkiyi aynı anda yürütebilen bir kadın bulmak imkansızdı.

 

Vogue dünyanın en çok kazanan mankeninin her şeyi dengeleyen kadın rolünde örnek olduğu tezi tutmuş tabi ki, tutmayıp ne yapacak: “Luhrmann’ın hikayesinde Bündchen’in karakterini kişisel hayatı, işi, anne olarak rolü ve ilişkisi arasındaki dengeyi kurmaya çalışırken görüyoruz [Editörün notu: Kocayı şöföre, çocuğu dadıya emanet edip işten de üzgün surat yaparak erken çıkacaksam ben de kurarım denge. Kralını kurarım]. Yönetmenin detaya verdiği önem her zamanki gibi bariz – Bündchen’in kızını oynayan çocuk bile Chanel’in yok satan ilkbahar/yaz 2014 sırtçantalarından biriyle okula gidiyor- ve Bündchen rolünü son derece dokunaklı, ve tabi ki güzel şekilde oynuyor.” Ulan iyi ki Chanel’in parasıyla Londra’dan New York’a uçtun ve Standard Hotel’de kaldın, yalakalığa bak. Yan not: Vogue’da yazı yazan kişilerin kendilerine cörnalist dediğini biliyor muydunuz?

 

Yemin ediyorum 3 dakika 15 saniye boyunca sadece Cizel’in okyanus suyunda süzülen poposunu gösterseydiniz bin kere daha iyiydi. Axe reklamları bile bundan daha iyi. İkinci soruma cevap bulamadım ama 2004’te çekilen Kidman’lı reklam kampanyasının bütçesinin 42 milyon dolar olduğunu düşününce, her şey bundan daha iyi.

 

YAZARIN DİĞER YAZILARI

MEYDAN

YFransız Kadınlardan Bildiri: Sataşma Özgürlüğü, Cinsel Özgürlüğün Vazgeçilmezidir
Fransız Kadınlardan Bildiri: Sataşma Özgürlüğü, Cinsel Özgürlüğün Vazgeçilmezidir

"Erkek düşmanlığı ve cinsellik karşıtlığına bürünen bir feminizmde biz yokuz."

MEYDAN

YBiraz da Erkekler Anlatsın
Biraz da Erkekler Anlatsın

Anlat anlat bitmeyen cinsel taciz mağduriyeti paylaşımlarından daralan yorgun ruhlar için bir öneri: Biraz da erkekler anlatsın.

Bir de bunlar var

Dayanışmanın Gücü Adına: Göle Taş Attım Tsunami Gibi Geri Geldi
Floresanların Tatlı Telaşı
Süpernova: Dot’tan Tiyatro Patlaması

Pin It on Pinterest