Kolářová’nın sanatsal pratiği yaşamı boyunca gündelik hayatı ilgilendirenin ve kıyıda köşede kalmış, ıvır-zıvır olanın sorgulanması etrafında şekillendi.
Tanıklığın gerçekleşmesi için açıkça görünür – veya okunaklı – bir gerçeklik mi gerekir?
Göç eden Ermenileri tanımanın, kodlamanın, sınıflandırmanın ve numaralandırmanın bir tekniği olan fotoğraf teknolojisi, aynı zamanda bu ayrımcılığı ve kriminalizasyonu kayda da geçiriyordu.
Hayatları ve nesneleri unutulmaktan kurtaran fotoğrafçı seyirciden basitçe görüntülere bakmasını değil, sorunu fark etmesi ve anlamasını bekliyordu.
Hikâyeler hem ayrı ayrı hem de üst üste kondurulmuş şekilde anlam bulabilir.
Enkaz altında kalmanın travmasını tekrar tetikleyebilecek nitelikte olan görüntüler, insanların mahremiyetine saygı göstermeksizin üretilip tüketiliyor.
Fotoğrafçı Nolwen Cifuentes üç kuir çifti regl olurlarken kareledi.
Bir tane materyal var, sürekli değişiyor ve o değişimi izliyoruz.
Polonya’nın merhametsiz kürtaj yasaları, fotomuhabir Kasia Strek’i üreme haklarının kısıtlandığı yerlerdeki kadınların tecrübelerini sergilemeye itti.
Edip Cansever’in fotoğraflarında bir yakın uzaklık…