Film kapanırken Lia, Tekla ile sokakta karşılaştığını ve onun sevgilisiyle yaşadığı bol çiçekli, bitkili evine gittiğini hayal ediyor. Yeğeniyle trans bir kadın olarak açıldığı için kurmadığı, toplumsal baskıya yenik düşen ilişkilerini toparladığını hayal ediyor ve aramaya devam ediyor. Yolda olmanın, denemenin, öğrenmenin asıl mesele olduğunun altı çizilmiş oluyor böylece. İstanbul, o yakadan bu yakaya geçilen, beş benzemez insanın karşılaşıp bir araya geldiği, kaosun hüküm sürdüğü böyle bir şehir ne de olsa…
Mertshalo, ya da siyah kırlangıç.
Etrafımızda koca bir imparatorluk çökmüyormuş gibi çek.
Milyonlarca kadın, sokakta.
“Rusça’da bir laf vardır, ‘bizim olmadığımız yer güzeldir’ diye.” Güzel yerlerden güzel şarkılar…