Yıkılsın bu düzen diyorsak eğer, işimiz kuracağımız “başka bir alemi” hayal etmek, yeni dünyamızın kurumlarını tanımlamak üzere tartışmak, bunları adım adım tasarlamak ve kadük kolektif tahayyüllerimizi tam da buradan örgütlemek değil mi?
Acıyla haz, istismarla seks ayrışmaz bir sarmal gibiymiş kafamda. Şimdi bu sarmalı çözüyorum.
Uğradığım istismar, o kadar aleni, o kadar gündelikti ki, bunun istismar olduğunu anlamam on yıldan uzun bir zaman aldı.
Zaten yasal hakkım olan şeye ulaşmış olmak mutluluk ve rahatlama nedeni olmamalıydı, ama ilk hissettiğim duyguların bunlar olduğunu hatırlıyorum.
Alzheimer’la çocuk olan anneler, anne olan çocuklar için bir hikaye.
Yazları dükkan önünde çekirdek, yatır muhabbetleri, kışları, soba üstünde çayın fokurtusu, mandalinanın kokusu… Ne kadar “övsen” de yoksulluk işte!
“Sıradana, tecrübe edilmişe dönmekten çok korkuyorum çünkü.”
Feryal, çok haklısın. BURASI ERKEKLERİN DÜNYASI.