SÜPER VATANDAŞlık hiç olmadığı kadar yakın.
Kadınların koşamayacaklarına, yeterince dayanıklı olmadıklarına, koşarlarsa ölüp kalacaklarına inanılan zamanlar ve hatta “biz onların iyiliği için diyoruz”
Göbeğinin götürdüğü üniversiteye git yavrum!
1915’in Şubat ayında, bir caminin avlusunda saklambaç oynayan çocuklar.
Doğum sancısı çekmenin de bir tarihi ve bu tarihin içinde de birtakım adamlar var.
İzmir Emniyet Müdürlüğü masraftan kaçınmamış, emniyet teşkilatının 170. yılı kutlamaları için olağanüstü sevimli bir kampanya başlatmış.
Leman kafasında yeni bir şey yok dostlar, ne bu dünyada ne öbür dünyada.
Kadın olmanın dünyamı zorlaştırdığı tecrübelerin artış dönemlerinde, üç boyutlu feminizm heykeli gibi dolaştığımı düşündüğüm oldu sokaklarda. Ve çoğu zaman hikayelerin, kadınlık ve erkeklikte sıkışmasının ne denli kolay, içimizdeki kadınlıklar ve erkekliklerle hakiki bir barışın da ne denli zor olduğunun farkındayım… Bugün, kafayı çevirdiğimizde görebildiğimiz tüm ağaçlar, içtiğimiz su, yağıyorsa kar ve denizdeki balıklar politiktir. […]
Davet edilmeliydim. Orada olmalıydım. Kırgınım ve ağız tadıyla bir redaksiyon bile yapamadım. Söyleyeceklerim bu kadar.