Reddetmenin, düzenin içine sığamamanın, gerekiyorsa kaçmanın, başkaldırmanın, çeşit çeşit gitmelerin, çocuklarını dahi terk ederek gidebilmenin hikâyesidir Tante Rosa.
Düşük yapmak bir gün ancak anne olarak tamamlanacağını düşündüğün kadınlığın için utanç verici bir aşama sanki.
Söke söke, yanıla yanıla dikmek istiyoruz elbiselerimizi; öğrenmek, varoluşumuza sahip çıkmak ve nihayetinde birlikte hareket etmek istiyoruz. Devlet izin verirse..
Kadın olmayınca tabi ki sorun da olmuyordu. Bana göre kadınlık sorunlarını kadınlığı yok ederek ortadan kaldırmışlardı. Benim gördüğüm Amsterdam buydu.