İnsan soyunun kendine tarım alanı açması, hayvanlardan yararlanmak için onları ‘evcil’leştirmesi de yeni değil. Peki, bugün entegre et tesisi dendiğinde yüzümüzü ekşiten, gerçek deri cüzdanlarda aklımızda inek suratları tasavvur ettiren nedir? Yani ‘yeni’ olan nedir?
Yeni olanın adı sömürü.
Kimya endüstrisinin, 1962’de yayınlanmış bir kitabın kadın yazarının argümanlarıyla “Evkızısın :/” şeklinde muhatap oluşunu “Oh neyse ki hepsi geride kaldı” neşesiyle anlatıyor olmayı ben istemez miyim?