AIDS krizinin, bunca insan yaşamının saçma ve nefret dolu devlet politikaları sebebiyle sona ermesinin biz buradayken bize öğretebileceği tek bir şey var: mücadeleye devam etmek.
Özneler kronik bir enfeksiyonla yaşamını sürdürmeye adapte olmanın yanı sıra, “HIV ile yaşayan biri” olarak sosyal hayatta yeni güçlüklerle yüzleşme zorunluluğuyla yükleniyor ve bu zahmetli sürece hiç gönüllü olmasa da, kendini komünitesinde yeniden var edebilmenin mücadelesi içinde bulabiliyor.