Hak savunuculuğu yapan sivil toplum alanında, sektörde çalışanların da özlük haklarının ön planda olmasını bekliyor olabilirsiniz. 10 yıldır sivil toplumda çalışan biri olarak bunun çoğu durumda, yanlış kurumsallaşma, dar bütçeler, liyakatsizlik ve mobbing gibi meseleler dolayısıyla böyle olmadığını söyleyebilirim. Pek çok kurumda hala sivil toplum çalışanlarının yol yemek masrafları gibi en temel özlük hakları yok.
stk’larda patron yok ama müdür pekala var; üstelik de hiçbir denetime tâbi olmayan, dolayısıyla yetkisi sınırsız, görevden çektirilmesi imkânsız olan müdürler.
Tarla yapacağım, lahana koyuyorum, marul koyuyorum… Resim yapmıyorum dediğim de o bu arada; resim önümde, kalkmıyorum oradan, bir lahana yapıyorum iki lahana yapıyorum günde. 3 hafta boyunca lahana yaptım o tarlaya.
Ebru Nihan Celkan: İnsanlar da kendi acılarından yola çıkarlarsa ve kendilerini oldukları gibi ifade etmeye başlarlarsa değişim olur.
“Kentsel alanları, bu alanlar ile semt sakinleri arasındaki ilişkileri canlandırarak o öfkeli ve korkmuş insanları değiştirmek bence en önemli şey.”
İşgücüne katılım 20 yıl önceki seviyesine ancak yetişiyor. Diğer taraftan, son 10 yılda kadınların işgücüne yavaş ama her yıl artan bir geri dönüşü var.
“Türkiye’de insanların mesleki bariyerleri ve eşitsizlikleri nasıl haklı gösterdiklerini veya açıkladıklarını bilmiyorum. Ama her ülkenin kendi yöntemleri var gibi. Ve tüm dünyada, genç insanların bundan çok ama çok usandığını görüyorsunuz.”